Dit is het persoonlijke blog van vakfotograaf Waldo Aikema, vader van Indie, Qwin en Ravi, en verloofd met Romy Seep.
vrijdag 30 december 2011 | |||
Halsbandparkieten |
|||
De halsbandparkiet (Psittacula krameri) is een exoot uit tropisch Afrika en Zuid-Azië, die ooit naar Europa is gehaald als volièrevogel. In de loop der jaren is een aantal van deze vogels ontsnapt of vrijgelaten. Zij bleken goed te aarden in West-Europa en konden zich vermenigvuldigen tot vele tienduizenden exemplaren. Dit staat op de Wikipedia pagina over de Halsbandparkiet. En dat deze vogels zich goed in Europa kunnen aarden; dat is op onderstaande foto wel te zien. Vorige week zaten er twee, maar had ik niet zo snel mijn toestel bij de hand, nu dus wel. Ja, een halsbandparkiet op m'n balkon in Utrecht Overvecht. Een foto van een zwerm van deze parkieten (die behoorlijk groot zijn, ongeveer vergelijkbaar met een ekster) stond laatst ook in onze buurtkrant. Daarnaast komen ze ook voor in bijv. Amsterdam en Den Haag. |
|||
0 reactie(s) | 20:50 | ||
zaterdag 17 december 2011 | |||
Tapijt, heel veel tapijt! |
|||
Gisterochtend zijn Romy en ik, na de hoestende en proestende Indie te hebben weggebracht, naar AdRem Busverhuur gegaan om onze 'vrachtbus' op te halen. De eerste tegenslag hadden we al gehad, de oppas was namelijk OOK ziek. Gelukkig was Madelon nog thuis en kon die Indie thuis ontvangen. Wij dus naar AdRem. Met de navigatie aan. Die dus niet meer wilde opladen. Tuurlijk, altijd handig als je niet helemaaaal weet waar je naar toe moet. Dus. Goed, met hulp van de navigatie op de telefoon van Romy kwamen we er toch. We kregen de gevraagde bus mee, een Mercedes met meubelbak van nog net anderhalf jaar oud. Mooi? Neuh, afgeragd is een beter woord. Deuken aan de voor, zij en achterkant. Een raam wat niet helemaal sloot (bestuurderskant) en de knopjes van de elec.ramen, die waren verdwenen. Goed, rijden met een fluittoon door de wind dus. Maar rijden deed het ding wel, dus dat was goed. Op naar Leiderdorp, naar Francine, een grote woonwinkel. Ik had gereageerd, al maanden geleden, op een oproep van Francine wie tapijt uit haar winkel (voor niets) wilde hebben. Daar aangekomen werden we hartelijk ontvangen door Francine en haar man Hans. Later kwam daar ook nog een (huis)fotograaf Peter bij. Heel gezellig. Er moesten nog twee tapijten worden leeggeruimd van de spullen en worden opgerold (zie foto!). Na dat te hebben gedaan werden ze op een tapijtkarretje gelegd en naar de bus gebracht. So far, so good. Maar zou het passen? De rollen waren 4 meter lang! Gelukkig, het paste! Net, dat wel, maar dat is goed genoeg. Om 12.30 zaten we weer in de bus terug naar Utrecht. Maar goed, het in de bus leggen was zwaar, maar ging makkelijk(er) omdat we hulp hadden. Eruit halen was een heel ander verhaal. Dat deden Romy en ik alleen. In een snijdende koude wind (en wat motregen). Maar goed, met een oud winkelwagentje waar we de rollen opschoven, ging het nog prima. Even later lagen alle rollen in de studio en was ik alweer op weg om de bus terug te brengen. We wilden ook nog tapijt bij Madelon (voor in haar kamer en in Indie d'r slaapkamer) brengen, maar dat lukte qua tijd niet meer. Waarom niet? Omdat we om 14.55 alweer een fotoshoot hadden ingepland. Dat werd dus rennen tegen de klok. Want in mijn auto, die nog bij AdRem stond, lagen de kwasten van Romy. Gelukkig ging het allemaal net en werd ook de fotoshoot een succes. Na de shoot zijn we uiteraard nog tapijt gaan leggen. Roze in de visagie-ruimte. DE ruimte van Romy. Waar nu ook haar, bij Francine gekochte, roze troon staat :) (niet op zitten s.v.p.). Bij onze zithoek heb ik oranje neergelegd en bij de ingang een groot stuk zwart. Nu maar kijken hoe het morgen in de studio is… misschien wel een stukje warmer nu met al dat tapijt :) |
|||
0 reactie(s) | 20:54 | ||
dinsdag 6 december 2011 | |||
Haar vierde verjaardag; een lange dag... |
|||
Indie is vier jaar geworden. VIER JAAR alweer. Oh wat gaat dat snel. Het is een mooie, maar lange dag geworden. De afgelopen dagen was Indie bij haar moeder, vanochtend om 7.45 stond ik bij ze voor de deur om haar weer op te halen. Na een bakje koffie reden we naar huis toe. Daar stond al 1 cadeau'tje te wachten, de rest volgde al snel. Na het uitpakken ging Indie heerlijk spelen, met viltstiften en een blaadje om te tekenen. Uiteraard, na zoveel cadeau's. HAHA Tegen kwart voor twaalf kwamen opa & oma op bezoek en kreeg Indie NOG meer cadeau's. Avondeten werd patatjes, want dat wilde ze zo graag. Daarna nog even lekker in bad en naar bed. Is wel na half acht geworden, dus voor Indie een heeeele lange dag! Filmpje volgt... |
|||
0 reactie(s) | 19:28 | ||